مقالات و کتاب های دامپزشکی

هنایش دارویی و اثرات ناسازگار داکسی سایکلین در درمان ارلیشیوز :

بنیان نظری برای کارآزمایی های بالینی در سگ سانان

   خلاصه: Ehrlichia canis   باکتری عامل ارلیشیوز مونوسیتیک سگ (CME ) یک بیماری باهمیت جهانی در دامپزشکی و پزشکی انسانی است. چندین مطالعه در خصوص کارایی درمانی تتراسایکلین هیدروکلراید و داکسی سایکلین هیکلات (HD) برای درمان CME  اجام شده است ، با این حال نتایج هنوز بحث برانگیز هستند. داکسی سایکلین درمان انتخابی برای ارلیشیوز مونوسیتیک سگ (CME) است، یک بیماری با مشخصه خوب که می‌تواند به عنوان مدلی برای تحقیق در بیماری‌های راسته ریکتسیال و بیماری‌های مشترک بین انسان وحیوان باشد. اگرچه فارماکوکینتیک و اثربخشی درمان در مراحل حاد و تحت بالینی CME برای چندین دهه شناخته شده است، برخی از نتایج همچنین نشان می‌دهند که Ehrlichia canis ممکن است در سگ‌های آلوده طبیعی حتی پس از یک رژیم درمانی گسترده باقی بماند. هدف از این بررسی، (کاوش عمده در/بررسی بیشتر) فارماکوکینتیک و عوارض جانبی داکسی سایکلین در درمان ارلیشیوز سگ است.

کلید واژه ها: ارلیشیا کانیس؛ هنایش دارویی؛ هماتولوژی؛ تتراسایکلین؛ 

برای دریافت متن کامل مقاله بر روی تصویر زیر کلیک فرمایید

دستوالعمل های لازمه برای دامپزشکان

در خصوص

ارلیشیوز  و آناپلاسموز سگ سانان

ارلیشیوز و آناپلاسموزسگ سانان بیماری های کنه برد مهمی هستند که انتشاری جهانی دارند .Ehrlichia canis   اولین بار در سال 1935 در الجزایر شناسایی شد. سگ های آلوده به کنه تب و کم خونی نشان می دادند [1]. بعدها، در طول جنگ ویتنام، بسیاری از سگ هایی مورد استفاد ارتش ایالات متحده که به ویتنام آورده شده بود، یک بیماری شدیدی به نام پان سیتوپنی استوایی سگ سانان را نشان دادند [2]. بعداً این بیماری به ارلیشیوز مونوسیتی سگ سانان تغییر نام داد (CME  ). در سال 1978، عفونت ارلیشیایی که پلاکت ها را تحت تاثیر قرارمی داد برای اولین بار در ایالات متحده شناسایی شد. این بیماری ناشی از آناپلاسما پلاتیس (در ابتدا به عنوان Ehrlichia platys   شناخته شد)، و باعث ایجاد سندرم بالینی به نام سگ می شود ترومبوسیتوپنی حلقوی عفونی بود [3] و موجب یک نشانگان بالینی معروف به عفونت ترمبوسیتهای گردش خونی سگ سانان می شد.  در سال 1982، یک عفونت طبیعی گرانولوسیتی آناپلاسموزی، ناشی از Ehrlichia phagocytophila ،برای اولین بار در سگ ها گالیفرنیایی شناسایی شد.  در حال حاضر این گونه آناپلاسما فاگوسیتوفیلوم نامیده می شود [4].

 در طول دهه های 1980 و 90، چندین گونه مرتبط  به E. canis در سگ های آلوده شناسایی گردید. پیشرفت های حاصله در تکنیک های مولکولی نشان داد که سازواره های فوق  از نظرتکامل نژادی( فیلوژنتیکی) جدای از E.canis هستند  و بنابراین، آنها تحت جنس Anaplasma یا Neorickettsia مجدد طبقه بندی شدند [5]. در سال 2002، مقدار زیادی از اطلاعات در مورد عفونت های ارلیشایی توسط کالج آمریکایی گروه مطالعه بیماری عفونی دامپزشکی داخلی (ACVIM) جمع آوری شد. آن گروه یک اجماع نظری در خصوص بیماری ناشی ازگونه های ارلیشیایی در دامهای کوچک را منتشرنمود [6]. در طول سالها و احتمالاً در نتیجهجهانی شدن، شهرنشینی، گرمایش جهانی، افزایش تجارت، و مسافرت، این بیماری به کنامهای  جدید گسترش یافته است . اخیراً بیماری های ناشی از Ehrlichia sppدر بسیاری از کشورها که قبلا شناسایی نشده بود گزارش شده است. اطلاعات مربوط به این عفونت بطورمستمر جمع آوری شده که حاکی ازافزایش انتشارآن در سال های اخیر است. این مقاله برای پاسخ به سوالات رایج مورد علاقه در این گروه عفونت ها، تدوین گردیده.

برای دریافت متن کامل مقاله بر روی  تصویر زیر کلیک فرمایید

درک روند انتقال بیماری تب برفکی

در الگوهای قیاسی مختلف

بیماری تب برفکی (FMD ) یک ناخوشی بسیار عفونی است، اما علیرغم انتشار مقادیر زیادی ویروس FMD در محیط و حساسیت شدید گونه های میزبان به عفونت، انتقال آلودگی همیشه قابل پیش بینی نیست. در حالی که انتشار ویروس در محیط‌های بومی بواسطه تماس مکرر مستقیم و غیرمستقیم با حیوانات مشخص می‌شود، هجوم به کشورهای عاری از FMD ??ممکن است توسط رویدادهای کم‌احتمالی مانند اشیاء یا بواسطه روشهای بادبر ذرات معلق در هوا  ایجاد شود. بین داده های تولید شده از مطالعات تجربی در مقیاس کوچک و توانایی ما برای بازسازی قابل اعتماد مسیرهای انتقال در الگو های قیاسی مختلف بین مزارع، کشورها و مناطق، خلاء وجود دارد. این بررسی به تشریح مطالعات انتقال اخیر در گونه‌های میزبان حساس می‌پردازد وبر رویکردهای جدیدی توجه دارد که زادمان ویروسی و داده‌های همه گیر شناسی  را برای بازآفرینی و درک گسترش FMD ادغام می‌کند.

اسهال ویروسی گاو  و بیماری

مخاطی

اسهال ویروسی گاوی (BVD  ) و بیماری مخاطی (MD ) دو مورد از چندین نشانگان بیماری در گاو هستند که توسط ویروس اسهال ویروسی گاوی (BVDV) ایجاد می شوند. تأثیر اقتصادی اولیه BVDV عمدتاً در سطح رویان گاوی یا جنین است که منجر به مرگ رویان/جنین، کژریخت سازی، عفونت مداوم یا عفونت پنهان و عملکرد ضعیف پس از تولد می شود. یکی از پیامدهای دیررس برخی از عفونت های جنینی، تولد گوساله هایی با عفونت های پایا است که متعاقباً منجر به ایجاد MD، شکل شدید BVD با سبب شناسی غیرمعمول می شود. عفونت‌های مقدماتی پس از زایمان در گاو معمولاً منجر به شکل خفیف BVD می‌شود که با بی‌اشتهایی، تب و لکوپنی مشخص می‌شود. با این حال، مواردی از بیماری شدید و گاهی کشنده ناشی از BVDV در گاو که تب، اسهال، بیماری تنفسی و/یا سندرم هموراژیک عمومی را نشان می‌دهد گزارش شده است. چندین بررسی دقیق در مورد جنبه های مختلف بیماری منتشر شده است.^{6، 17، 23، 113، 138، 178، 183، 210، 220}

اسهال ویروسی گاوی اولین بار در سال 1946 در ایالات متحده توسط اولافسون و همکارانش توصیف شد. ¹⁶³ این بیماری با سقط جنین، تب، بی اشتهایی، اسهال و زخم در دستگاه گوارش مشخص می شود. میزان ابتلا بالا بود و مرگ و میر در همه گیری ها 4 تا 8 درصد بود. نشانگانی سازگار با بیماری مخاطی، که در ابتدا به عنوان "بیماری X" نامیده می شد، برای اولین بار در کانادا، همچنین در سال 1946، توسط Childs ثبت شد.⁵⁸ Ramsey  و همکاران در سال 1953 در آیووا، ایالات متحده، بر اساس مشاهدات خود از ماهیت بیماری و ضایعات ، اصطلاح "بیماری مخاطی" را وضع نمودند.¹⁸⁶

بازسازی عضله قلبی بطن چپ در سگهای مبتلا

بهآماس درون شامه قلبی دریچه میترال

خلاصه

زمینه و هدف:  میوکارد بطن چپ می تواند نقش مهمی در پیشرفت نشانگان نارسایی مزمن قلبی (CHF  ) در سگ های مبتلا به آماس درون شامه قلبی(اندوکاردیوز) دریچه میترال ایفا کند. هدف از این مطالعه بررسی بازسازی عضله قلبی بطن چپ در سگ‌های مبتلا به اندوکاردیوز دریچه میترال و بررسی وابستگی بروز این رخداد آسیب شناختی به کلاس عملکردی (FC  ) پیشرفت نشانگان CHF   بود.

مواد و روش‌ها: در مجموع 108 سگ مبتلا و 36 سگ سالم با استفاده از اکوکاردیوگرافی عرضی سینه ای مورد بررسی قرار گرفتند. پراسنجه های ساختاری و هندسی زیر در بازسازی بطن چپ مورد ارزیابی قرار گرفت: توده میوکارد و شاخص آن، شاخص کروییت در انتهای سیستول و دیاستول، ضخامت دیواره نسبی انتهای سیستولیک و انتهای دیاستولیک، و شاخص بازسازی انتگرال.

نتایج: در تمام سگ‌های از نظربالینی سالم ، یک نوع معمولی به لحاظ ساختارهندسی حفره  بطن چپ تظاهر می نمود، در حالی که در سگ‌های مبتلا به آماس درون شامه قلبیدریچه میترال، هندسه معمول بطن چپ در 56.4 درصد، هیپرتروفی(فزون پروری) خارج از مرکز و در 24.1 درصد، بازسازی متحدالمرکز در 10.2 درصد و هیپرتروفی متحدالمرکز در 9.3 درصد موارد تظاهرنموده. در بیماران مبتلا به آماس درون شامه قلبی، هیچ نوع اتساعی ناشی از بازسازی قلبی مشاهده نشد. 

نتیجه‌گیری: درمقام مقایسه با حیوانات سالم بالینی، سگ‌های مبتلا به اندوکاردیوز دریچه میترال شاخص‌های از بازسازی ساختاری و هندسی مانند افزایش توده میوکارد، شاخص توده میوکارد و شاخص کروی در انتهای سیستول و دیاستول و همچنین کاهش نسبی شاخص سیستولی یکپارچگی بازسازی  وضخامت نسبی سیستولی دیواره های قلبی را نشان دادند. پراسنجه های بازسازی عضله قلبی بطن چپ به طور قابل توجهی با کلاس عملکردی نشانگان نارسایی مزمن قلبی ارتباط دارد. 

کلمات کلیدی: سگ، اندوکاردیوز، نارسایی قلبی، نارسایی میترال، بازسازی میوکارد.